Sabır Şiiri - Seyrani Göl

Sustum...
Çünkü sözüm,
Acımı anlatmaya yetmedi.
Ve bazen en güçlü dua
Bir iç çekiştir sadece.

Geceler geldi,
Göğsüme oturdu karanlık,
Ama ben yıldızları
Ancak o karanlıkta seçebildim.

Sabır
Bir taş gibi durmak değil,
İçten içe yanarken
Yüzünde gül taşıyabilmektir.

Her susuşumda
Kalbimle konuştum,
Ve her gözyaşım
O’na akan bir teslimiyetti aslında.

Dedim ki:
“Ey gönlüm,
Yangının har mı yoksa nur mu bilme…
Sen sadece yan.
Ama şikâyet etme.”

Çünkü sabır,
Yarayı gizlemek değil,
Yaranın içinde
Rahmeti beklemektir.
S.GÖL