Sabır, sabır, ya sabır…
Of deyip etme kahır.
Nushla uslan, gel yola,
“Af”ı diline dola.
İstiğfar et, af dile,
Hep birlikte el ele…
Birliğe ve dirliğe,
Binlerce güzelliğe…
Ulaşmak için yürü,
Gönlünü aşkla bürü.
Sabır ki acıdır bil,
Meyvesi tatlıdır bil.
Musibet nasihattir,
Mevla’dan kudrettir.
Ya Rab pişmanız, medet,
Biz acizlere himmet…
Medet, Allah’ım medet,
Bizi kendine kul et.
Yalvar yakar Rabbine,
“Ben” demek, ne haddine.
Güç Senindir Allah’ım,
Mülk Senindir Allah’ım,
Aciz kullarınız biz,
Senden af dileniriz.
Mağfiret eyle bizi,
Bağışla hepimizi.
Âminler dilimizde,
Sevgin hep kalbimizde.
Sabrı öğret bizlere,
Şükrü öğret bizlere,
Sen acı bu millete,
Zeval verme devlete.
Payidar eyle bizi,
Affeyle hepimizi.
Kul olduk biz, kul olduk,
Aşkla, şevkle, bir olduk.
01.11.2011
Ercan KurbanKayıt Tarihi : 2.11.2011 09:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!