Sabıkalı Şiiri - Melahat Kırtekin

Gülemeyişimin başka bir nedeni yok
Ben,sabıkalıyım...
Bundan yıllar önce kesilmeliydi cezam.
Şu dünya üzerindeki en karanlığım...
Hiç bir gün doğuşunun farkında değildim
Güneş gözüme gire gire battı
Bir göz atmayı bile akıl edemedim.
İnanın evimdeki çiçeğin büyüdüğünü bile dahayeni fark ettim.

Ağaçlardan,bulutlardan bihaber
Anneden babadan bihaber
Ağaçların yalnız çıplaklığına şahidim,.
Bir zaman kazasında yitirdim
Tüyü bitmemiş umutlarımı...
Sayfa sayfa stün stün ilanlar yapıştırdım
Hayatın tüm ara sokaklarına
Habere hasret uykusuz geceler geçirdi
Karakollar kara yollar.

Hayal kurmaya yüzüm yok artık
Sabıkalıyım,mühürlüyüm,
Küfür bastım her yeni yaşımda,
Bana yaş emanet eden yıllara,
ulan benden iş çıkmaz yuh ulan kalıbınıza...
Siz de gelin ulan üstüme!
Aman ha! kalmayayım bir damla.

İşim gücüm ısırgan otu benim
Sorun bilmezsem hangi yaraya
iyi geldiğini namerdim.
Ama sorun üstünden belki bin kez geçtiğim papatyayı
Kokusu nedir nasıl iyileştirir hangi yarayı...

Hay içine saman tıkayıp üstüne gemici düğmü attığım,
Düğümü atıp 40 kutuya sardığım,
Kutuya sarıp derinlere saldığım,
Sersefil hayatım !
Sabıkası yüreğime damgalım,
Yaşamak denen şeyi,
kaldırım taşlarının arasına sıkıştırdığm,
Ulan ciddi ciddi tükeniyor varlığım.
Ulan gidiyorum bak hadi,
Ulan onca yıl gülemedik şimdi güleyim bari,
Kahretsin unuttum,
Ulan ben sabıkalıyım,
Eee gülmeden ağlanacak hale mi düştük yani?