Sabahın Yabancısı Şiiri - Arda Polat

Sadece boş bir kadehte sesin
Ne bir meze, ne bir sohbet eşin
Yalnızca dünün yorgunluğu gözlerde
Ve yarının bitmeyen endişesi içeride.

Dışarıda hayat, bilirim, akıp gider
Ama benim dünyam bu loş barda biter.
Bir sigara daha yakar, dumanında kaybolurum
Kendi kendime, bu gecenin dipsiz kuyusunda savrulurum.

Zaman durur, belki de hiç başlamamıştır
Bu sarhoşluk, ne bir dert bitirmiştir ne de bir yara sarmıştır.
Yine de her yudumda bir umut ararım
Belki bu sefer unuturum, belki de yanılırım.

Sabahın ilk ışıkları sızınca cama
Bir yabancı uyanır, yabancı bir adama.
Yüzünde dünün izleri, dilinde acı bir tat
Ne geçmişe bir dönüş var, ne de geleceğe bir hayat.