Ağzımda Kainat’ın memesi, doğduğumda
Ruhum karlar gibi ak, sular gibi berraktı..
Bir bak ki: katran gibi, Yarabbi bu ne hikmet?
Ağladım, gözlerimden bir aysız gece aktı! ...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta