Yıllar geçiyor ben sana hasret,
Neredesin sen bir selam gönder.
Ayrılık çok zor biraz insaf et,
Neredesin sen bir selam gönder.
Kalbimde özün mehtapta yüzün,
İçim öyle yanıyor ki çare yok kimselerde,
Doktorlar derdime derman bulamazlar biçare.
Sevdiklerim çok uzakta kim bilir şimdi ner’de,
Öyle sonsuz yolculuk ki dönemezler biçare.
Özlem özlem hasret hasret göz yaşlarım sel olur,
Gel benim dünyama
Atlı karıncalara binip,
Elma şekeri yiyelim birlikte.
Sonra, salıncaklarda sallanıp,
Kağıt helvalar alalım,
Pamuk şekerleriyle yaramazlıklar yapalım.
Bir sonbahar mevsiminde başlayan bu aşkımız,
Yine bir sonbaharda mı nihayet bulacaktı?
Birlikte yaşadığımız o mutluluklarımız,
Hüzün dolu ayrılıkla özlem mi olacaktı?
Gecelerin içinden süzülen ışık gibi,
Şarkılarda buluşup söyleşen âşık gibi,
Sazlı sözlü neşeye sanki alışık gibi,
Kız sen nereden geldin,nerelisin söyle sen?
Gamzelerin yakışmış,anlam vermiş yüzüne,
Sazımla dertleşip,
Konuştuk biraz.
Kucağıma yatıp sustu, bir zaman,
Sevgi nedir?
Aşkı hiç tattın mı?
Cevap verdi, binbir tondan tel ile.
Dünyada
En eski şarabı sorsalar,
Sana olan sevgimi gösterirdim.
Çünkü sevgin,
Her an, yıllara sığmayacak
Köklerle sarıyor gönlümü.
Bir gün yüce Tanrımız ilk insanı yarattı,
Erkek dişi diyerek Cenneti mekan yaptı.
Babamız Adem baba anamız Havva ana,
Çırıl çıplak bıraktı ikisini yan yana.
Sen sevgiye susamışlığımın özlem kokan yağmurusun,
Bırak gönlüm güzel aşkınla, suya hasret çöl gibi yansın.
Sönmesin gözlerinde sımsıcak bakışların,ne olur,
Bırak gönlüm güzel aşkınla,suya hasret çöl gibi yansın.
Yüzünde hep baharın gülleri açsın,renk renk,demet demet,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!