Zifiri karanlığın, uzaktan göz kırpan güneşe yenildiği an. Ben bir balkon köşesinde hafif bir soğuk ve kuşların günaydınlaşmaları eşliğinde oturmuşum. Sigaram elimde; yıldızların aydınlığa mağlubiyetini seyrediyorum. Tabi bir gram duman israf etmeden.. kuşlarla selamlaşıyorum. Gökyüzünde kaybolan yıldızların arasına adını yazıyorum. Ben bu Sabah'ta sensizliğe inat,senle yaşıyorum. Sonra bir nefes daha alıyorum sigaramdan,uzaklara dalıp seni anlatıyorum; kuşlara,ağaçlara,binalara. Sarhoş gibiyim ama bu sarhoşluk ne rakının ne tekilanın ne de viskinin sarhoşluğu.bu sarhoşluk aşkının sarhoşluğu, adını haykırmak,naralar atıp kapına dayanmak istiyorum. Biliyorum çok şey istiyorum,mazur gör bu sarhoşu. Mazur gör bu aşığı. Sonra sigaramın son demini çekiyorum içime fitili yanana dek. Yine dalıyorum senli hayallere gercek olmadığını bilerek...
Anamın kokusu gelir burnuma
Dünya güzeli anamın
Binmişsin atlıkarıncasına içimdeki bayramın
Fırdönersin eteklerinle saçların uçuşur
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta