Beşer huzur ararken, her yeri kâbus sarmış.
Sinelerde sessizlik, kalplerimiz kararmış.
Başlar ayak altında, ayaklar da baş olmuş.
Sevgi, saygı kalmamış yürekler de taş olmuş.
Tüm mefhumlar karışmış, tepetaklak gerçekler.
Sisler dağıldığında gerçeği görecekler.
Kime ne anlatırsın düşünceler karanlık.
Makam, mevki ve mala esir olmuş insanlık.
Haramlar mubah olmuş, mukaddesat tarumar.
Böyle zillet içinde yaşamak neye yarar.
Gece uzun olsa da, elbet güneş doğacak.
Nurun parlak ışığı, karanlığı boğacak.
Doğdu çoban yıldızı sabahın vakti yakın.
Güneş doğdu, doğacak umutsuz olma sakın.
Nurettin Sevim
Kayıt Tarihi : 25.6.2025 12:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!