Bir akşam vakti eve giderken,
Yolum yokuş.
Hayatımın yönü yokuş.başı yokuş, sonu yokuş
Kesilmiş nefesim kan, ter.
Belki varış, belki yokuş.
Canım anam ağıt yakmış,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Ne deyim, nasıl ağlayım.
Kelimeler yetmiyor.
Nasıl anlatayım.
Nasıl bağlayım.
Sanki başı duman duman karlı dağdayım.
Sanki tarumar olmaş viran bağdayım.
Sanki hamdım.pişme çağdayım
acılardır insanı olgunlaştıran hayat bir şekilde devam ediyor
Ne deyim, nasıl ağlayım.
Kelimeler yetmiyor.
Nasıl anlatayım.
Nasıl bağlayım.
Sanki başı duman duman karlı dağdayım.
Sanki tarumar olmaş viran bağdayım.
Sanki hamdım.pişme çağdayım
Günay Kahraman HANIM BEĞENİİYLE OKUDUM
ANLATIM OLDUKCA HOŞ OLMUŞ
OKUYUCUSUN YORMUYAN BİR ŞİİRDİ KUTLARIM
Hayatın ne getireceği belli değil,anne en kadim dosttur.Yüreğinze sağlık güzeldi,saygı ile...
gerçekler acı olmakla birlikte olgunluğa götüren en kestirme yoldur..ana yüreği hep en iyisini en doğrusunu ister..bunları şiirselleştirebilmek kolay değil..hayatı bilmek ve ona bilinçli bakabilmek kolay değil gülay hanım..kutlar saygılar sunarım..
yüreğine sağlık çok güzel bir şiir bulmuşsun sabah.
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta