Saatler onikiyi vuruyor
Bir hüzün var içimde
Bır boşluk bir yalnızlık
Sığamıyorum yere göğe
Aylar yıllar mevsimler
Hepsi hepsi karşımda kahkahalarla gülüyor
Berfinim,
içimin güler yüzü,
yaşanılası iklimim hoşgeldin...
(adımın çapraz yazılması kimin umrunda...
denize düşen yılana öykünür biraz da...)
Devamını Oku
içimin güler yüzü,
yaşanılası iklimim hoşgeldin...
(adımın çapraz yazılması kimin umrunda...
denize düşen yılana öykünür biraz da...)
( Şiirin geneline hakim duygu umutsuzluk olunca,
umuda dair bir -iki cümle ile yorum yapmak gerektiğini
düşündüm. Naçizane bir okur olarak)
'İnsan denilen varlık, duyguları ve hisleriyle yaşar..
Hislerin, duyguların olduğu yerde umutta varolmaya
devam eder.' /n.a.(04/12/2014/04:04)
DEMİŞTİM YAZDIĞIM BİR YORUMDA.
Yorumdaki gibi,
duyguların olduğu yerde umutta varolmaya devam eder.
O nedenle, kainattaki varlıkların tümünün tavafı ilahi aşkın
raksı ise, tavafın özünde de Yaratıcının hoşnutluğuna ulaşma
umudu saklı ise; sonsuzluğun ve kainatın özü de umuttan ibarettir
demek mümkün.
Bu anlamda, umutsuz şiirler yada düşünceler, beşerin
ümitlerden-umutlardan firar ettiği kaçış zamanlarının
bir yansıması olmalı.
Diğer bir deyişle, umutları; ne zaman, nereye götüreceği
bilinemeyen yılkı atları gibi görmek te mümkün dür.
NİCE UMUTLU ŞİİRLER TEMENNİSİYLE./saygılar. n.a.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta