bugün bayram
günün ilk ışıkları sızıyor odama
yıllar var şehrin sağır duvarlarıyla arkadaşım
kalbim kuytu bir göl yalnızlığı
bir orman ıssızlığı içimdeki gökyüzü
ağır ağır uyanıyor şehir
sadece kül düşmüş payıma bayım
ne vakit daralsam böyle
bir gökavuntusu yetişir imdadıma
ölürcesine yorgun
ve hastayım
açıl ömrümün tozduman haritası
kana gönlümün kırçıl yarası
kaçıncı mevsimidir bağımın târumar
kaçıncı geçişin ey nevbahâr
şehrin muhacir kuşları yok
çıkrıklı kuyuları
yeleleri rüzgâr rüzgâr
toynakları kızıl kıvılcım
beyaz atlarıda
figân düşmemişti bülbülün diline henüz
kuyuların suyu çekilmemiş
komşumuzun kızı Meyra ölmemişti
sonra değişti dünya
hasret kaldık
cırcır böceklerinin dızdızlarıyla dalınan uykuya
artık kalabalıklar dolusu bir yalnızlıktır şehir
nâdan uğultular dolduruyor bulvarları
ne şadırvanları kaldı
ne çıkrıklı kuyuları
göçüp gittiler bir sabah
o muhacir kuşları
12.09.2016 Urfa
Mahmut PolatKayıt Tarihi : 14.9.2016 23:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir parçan Çin’de, Filistin’de...
Bir parçan bilmem nerenin steplerinde...
Bayram dediğin bir bütündür.
Çocukların öldüğü değil...
Bayram, çocukların güldüğü gündür...
BŞ
Güzel şiirdi
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)