Yorgunluktan yapılmış gibiydi yüzüm,
sabahı olmayan gecelerden geçerken
sustum.
sadece sustum,
kırık bir radyo gibi içim kımıldamadı bile.
İçtiğim mey…
gül gibi değil
acı gibi değdi dudağıma
ve sazım…
göğsümden çıkmış bir daraltı, bir inilti gibiydi
sanki tellerdeki ses değil
kalbimden dökülen bir ezgiydi.
Karım…
bir çay demleyişiyle güzelleşiyor dünya,
gökyüzü biraz daha maviye razı oluyor.
Bir solukluk sevda
bir ömre bedel nefes gibi
ona bakınca,
yeniden doğuyorum,hiç doğmamış gibi.
Kayıt Tarihi : 23.4.2025 16:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!