Elimi ilk kanatan şey, çocukluğumda oynadığım oyuncaklarım hatta süper kahramanlarımdı
Yeniyken güzel ve tek parça halinde büyülü,
Biraz kullanıldığında ise sanki hiç benim değil gibi soğuk
Kırıldığında ise köşeleri jilet gibi keskin,
Eskisi gibi oynamak istediğimde kanatır elimi, acıtırdı canımı
Her acıttığında ben oyuncağıma sanki bana ihanet etmiş gibi bakardım
Bana sanki söz vermiş ama o sözü tutmamış gibi
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta