İpek yolunda,
bir yerdeydi
doğduğum yer.
Bir kervanın heybesine saklandığım günlerdi.
Sade beni fark ederdi.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Hınca hınç yalnızlımı yaşadığım geceye başlarken,
Bu cümleyi okuduktan sonradır ki kalemlerimizin aynı rengi yazdığını anladım...
Herhaldesiz tüm yazılarınızdaki kelimelerle dolduracağım gerekli yerleri...
mustafa yılmaz
ant+10
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta