Sen uyurken,
Büyük büyük masalların kahramanı olurdun.
Sonsuz aşkın en zengin renkleriyle boyanırdın.
Rüyalarında yaramaz çocuklar gibi koştururken,
Dağılan saçlarını toplamak da hep bana düşerdi.
Küçük küçük buseler kondururdum yanaklarına.
En çok da dudaklarınla birleştiği yerlerine...
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta