Uzunlamasına koşarak çıktığım yol artık ne kadar da yabancı bana.
İnsanlar, arabalar, mavi gök ne kadar da uzak.
En çok da sen uzak ya.
Sevinçle çıkarken sana, bir avuç hüzünle döndüm.
Gözlerinin rengine bakarken, gözlerinde boğuldum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta