Sensiz senli düşüncelere dalarken
Bir rüya gördüm.
Eski zamanlardaydık;
Eskimeyen Süleymaniye’nin dar sokaklarında.
Sen önde, gölgen gölgemle el ele ilerliyorduk,
Güneşin İstanbul’la vedalaştığı bir vakitte.
Cumbalı bir haneden Münir Nurettin sesleniyordu:
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta