HATIRLATIR KENDİNİ ÖLÜM
Uykuya dalarken yok hayallerle
En gafil, o gün sevinçlerle
Ölümü görür rüyada, uyanır matemle
Çok basit ve anlamsız
Boşunadır sandığımız
Neye yarar? Dediğimiz
Her şey de bir güzellik saklı
Kâinatta, Çiçekte böcekte
Baharım sensin, yazım sen
Kışım sensin, yazım sen
Varlığım sensin, özüm sen
Her şeyim sensin sen
Lalem sensin, sümbülüm sen
Güzellikle çirkinlikler
Mutluluklar sevinçler
Elem, acı keder
Yalan, yalan her şey yalan,
Hayal, mal meta
HÜZNÜNE
Ey bulut öyle hüzünle bakma bana
Ben acı çeken çocuklara ağlıyorum, ya sen?
Sen niye böyle hüzünlüsün.
Sen söyle mahzun kamer
HUZURUN YOKSA
Bütün insanlar dostun olsa
Zenginliğin had safhaya ulaşsa
Bütün dünya malın mülkün olsa
Neye yarar huzurun yoksa
Yol kenarında, masum duruşuyla
Hüngür hüngür ağlayan ihtiyar
Sana bu zulüm ü yapanlar
Onlar da bir gün ihtiyar olacaklar
Sana çektirdikleri kadar
Belki, daha çok çekecek onlar
Kimi zaman esfele-i safiline alçalan
Kimi zaman cennete yükselen
Kendini bilip RABB' ini bilen
Hevadan kurtulan
İnsan
KÂİNATI SEYREDERKEN
Bir rüzgâr eser
Öylece bakakalırım
Sanki “gerçeği düşün” diye
Fısıldar kulağıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!