Derken melankoli, ezeli dostu hüznün
Kendimi mutlu iken mutsuz hissetme halim işte, sevdiğim şeyleri kaybetme dürtüm
Nereden, kimden kaldı bilmem, sevdiğim her şey yanımda ve henüz hiçbir şeyi kaybetmemiş iken
Ansızın çekip gidecekmiş veyahut bir rüyanın sabahına uyanacakmışım gibi hisler
Beklide bir türlü yüzleşemediğim ve henüz tanışamadığım fobik korkularım vardı
Veyahut küçük masum paranoyalardı ya da herneyse
Varlığından ziyade yokluğunun da zarar verebileceği türden
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta