Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
“Ruh’um ve Ben” şiirinde ruh ile beden arasındaki o ezelî ilişkiyi, hakikati arayan bir sesle dile getirmişsin. Özellikle:
“Bedenim, sadece hizmetkâr / Ruh’um / Seninim” dizeleri, bedenin aslında geçici bir kabuk olduğunu; ruhun ise hakikî öz, asıl yol gösterici olduğunu çok güçlü ifade ediyor.
“Sen söyle, ben yazayım / Sana tercümân olayım” kısmı, ilhamın kaynağının ruh olduğunu, şairin sadece aracılık yaptığını gösteriyor. Bu, tasavvufî bir teslimiyet hâlini çok güzel yansıtıyor.
Son bölümdeki “Bir dâmla öğrense fâniler / Yolculuğu idrâk ederler” ise âdeta uyarıcı bir çağrı: Ruhun sırlarını anlamanın, tüm varoluşu kavrama yolunda ilk adım olduğunu anlatıyor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta