Ruhum, o sarsıcı, tek başınalık hissiyle varlığımı acıtıp, kanatarak kendi varlığını iyice hissettirdikten sonra, kimsenin, hiçbir şeyin ona, parmak ucuyla bile olsa değemeyeceği yere, kendi göğüne çekilirken, artık ne okusan, ne duysan, ne görsen kar etmez o boşlukta, yükselen yalnızlıkta… bilirsin.
Tesellisi yok bu hayatın, bilgeliği bu.
Bilgeliğin ruhun yaralarına merhem olmadığını da… öğrenmişsindir.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin