Sabah ezanını duyup yatarken,
Ruhum ağlıyordu nefsim gülerken.
Şeytanın şerrine uyup yatarken,
Duygum ağlıyordu hissim gülerken.
Ramazan orucu,ittim kenara,
İçtiğim su döndü ateşten nara,
Günah masasında atarken nara,
Sedam ağlıyordu,sesim gülerken.
Beş çayı muhabbet olunca bize,
İçkiler boşalıp dolunca bize,
Cennet çiçekleri solunca bize,
Gülüm ağlıyordu,zakkum gülerken.
Çağdaşça yaşadım batılı gibi,
Dünyayı sanmıştım yatılı gibi,
Başıma gelenin atili gibi,
Gözüm ağlıyordu,beynim gülerken.
Hep dik kafaydım ben mümine karşı,
Müminin feryadı bulmuştu arşı,
Beni titretirken İslam'ın marşı,
Canım ağlıyordu,tenim gülerken.
Duydunuz bin pişman aciz birini,
Gönlümün kükreyen(!) korkak şir-ini,
Ateşle yıkarken günah kirini,
Korum ağlıyordu,közüm gülerken.
(03.04.2001)
Mustafa ArpaKayıt Tarihi : 1.2.2009 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel dile getirmissin.
Tebrikler.10 puan.
Müminin feryadı bulmuştu arşı,
Beni titretirken İslam'ın marşı,
Canım ağlıyordu,tenim gülerken.
Duydunuz bin pişman aciz birini,
Gönlümün kükreyen(!) korkak şir-ini,
Ateşle yıkarken günah kirini,
Korum ağlıyordu,közüm gülerken.
(03.04.2001)
Selamlar Mustafa kardeşim
Bu güzel şiirini beğeni ile okudum.Yüreğine sağlık diyorum.
Saygılar sunuyorum.
Osman karahasanoğlu/Şairlerin Kaleminden
Gönlümün kükreyen(!) korkak şir-ini,
Ateşle yıkarken günah kirini,
Korum ağlıyordu,közüm gülerken.
Bir pişmanlığın feryadı olsa gerek çok mükemmel bir anlatım kutlarım saygılar sevgiler tam puan
TÜM YORUMLAR (9)