Ruh-u Tufan Şiiri - Özge Bilgeç

Seni gördüğüm zaman,bir çığ düşüyor
Düşlerimin üstüne ağır çarpıyor
Hızla kayıyor zaman alnımı çizerek
An, zamanla tenimde kırışıyor

Yollar sıra sıra uzuyor sona doğru
Keskin virajlardan soluyorum,zorumu
Nefesim bir tufanın ağzında
Bıraksam eritecek kendi sonumu..

Beyazın üzerine beyazla yazılıyor yazım
Son düzlükte ürkekçe çırpınıyor ahvalim
Sıralanıyor başımda heyhât, ihtilâlim
Kaderimle yüzleşmeye öyle razıyım

Seni gördüğüm zaman soluyor geçmiş
Geleceğe bir sen geçirmiş, geçmiş
Ruhumla tenim can çekiştiriyor
Yalanlarını kalbime hapsetmiş gitmiş

Ruhumu kalbime çalıyorum
Parça parça dağılıyor
Kanaması imkansız yerlerim..

Ebedi bir özlemin bir avuç gölgesindeyim
Bu günümle dünüm dertleşiyor..