Ruh-u Revan - Garib Çoban
Gecenin en sessiz saatlerinde beni bırakmayan o düşüncesin sen.
Sen bütün duyularımı uyanık tutan o şiirsin.
Cahil insan sorunun kaynağı kendisi olduğu halde başkasını suçlar.
Benim sevdiğim bütün gönüllerin içinde benden önce hep başkaları yaşamış.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Kişi bazen maksadına varmak için yolculuk eder.
Aranan sebep ise kendi içindedir.
Çoğu insan kendi varoluşuna hayret etmekten acizdir.
Bu sıkıntılı histen kurtulmak adına
takıntılarınızı görmezden gelmeyi
veya durdurmayı deneyebiliriz, ancak
bu engelleyiş bize sıkıntı ve kaygımızın
artmasına sebep olacak demektir. Bu bir
döngü halini aldığında ise sıkıntı ve kaygı
seviyemizi hafifletmeye çalışmak için
rahatsız edici düşünce ve dürtüleri yok
saymaya veya bunlardan kurtulma gayreti
içinde olsak bu da pek işe yaramayacak
hayallerimizi geri vermeye devam edecektir.
Belli silkinme davranışlarına yol açmakla son
bulan bu bir tekrarlar zinciri olarak kalacaktır.
En uygun olanı ise batılı, hatta dünyevi putların
Terkiyle mümkün olacaktır.
Aynen buyurduğunuz gibi üstadım
TEBRİKLER SAYIN DEMİRCİ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta