Bülbül güle konsa dillenir gülün gülü,
Bülbül şımarır durur sever durur gülü,
İnsansa yolar gider, demez ki sevmeli,
İnsanlara ders olur, Larende bülbülü.
(Mef’ûlü/ Mefâilün / Mefâilün /fe ül)
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
