Rosa Justitia Kosmos Şiirleri - Şair Ros ...

İki dinozor Tuna’da karşılaştı
Birinin adı Balkan, Doğu Blok,
Ötekisininki Arap, Afrika idi.
Biri dişi, biri erkekti.
Erkeği:

İNSAN OLMAKTAN UTANDIM

İnsan olmaktan utandığım bir gün
Bir büyücü çıktı karşıma
Vurup sihirbaz çıbuğunu anlıma
Çevirdi beni bir kuş şekline

Renkleri sevdiğim kadar
Bitkileri, hayvanları da severim
Hatta dikenleri de
Onların da kendilerine göre
Bir görevi var.

Yeni kabaran höyüklerin
Doruklarına yetişmeyelim diye,
Rotamızı silip
Yerlerine başka başka iz çizmişler.
Kimi kordan, alevden,
Katrandan, milden,

Yüz yıl dünya turuna çıktım
Doksan yıl düşündüm
Seksen yıl okudum
Yetmiş yıl yazdım
Söyleyin allah aşkına
Şimdi ben kaç yaşındayım?

Şu kader denen şeye
Güvenip de gidemiyorum
Hatıralardan yaşayan sevdiklerime
Uzanıp ta bir gül veremiyorum.

Nereye baksam metropoldeyim

Her şeyin
Beraberinde getirdiği
Bir sıkıntısı
Bir rahatlığı var bazen
Kararan gecenin
Ağaran tanın rengi

Bütün yasalar kaldırılmış buralarda
Hiç bir işgal kolay olmadı bu denli
Geldi oturdu düşmalar,
Bir zorluk çekmeden.
Eğildi sahiplerinin başları yöne.
Düştü çocuklar, analar

Başıma dikilen Oberliks
Amansız boy veren ballıbabalar
Ömür dediğimiz acı tatlı zaman,
Bir füzenin ucuna takılıp gitmeden
Kalkın yüzüme bakın!

Merhaba karşı yamaçlar
Tümülüsler, Arkozlar
Yıllardır oturmuşuz karşı karşıya
Ne siz beni çağırdınız bir kahveye
Ne ben sizi çaya
Siz orada