Ama sen beynimin kayalıklarında
bir eşkıya gibi kalakaldın.
velinemet sevdamla yol alırım
ağır hıckırıklı gözyaşlarımla..
yoldan geçen arabalarda
ganimet olurum sana...
beni sevecek birini bulamadım
belkide sen haklısın..! !
Eğer niyetim 'başkasının sevmesi' olsaydı
Karşılıksız bir sevdaya,
diktatörce gönül verirmiydim.?
Aynaya bakıyorum son zam(an) larda
Robinson mahsur kaldığı adada,
hayat mücadelesinden bıkmış
Aslında yenildiğimide biliyorum.
darbe yemiş
Yüreğimin taa tahrir meydanı..
Ve geriye kalan devrimci ruhumla
Kendimi deviririm...
öylece çekip giderim.
Sen benden bu kadar uzaklaşmışken,
daha nereye gideyim onuda bilmiyorum.
sesini duyamam,
sana asla ulaşamam
bende şahidiyim sözlerinin...
Ama yinede seni kıramam.
defolup gidiyorum...
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 06:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!