Ritimleşen Aile Şiiri - Harun Ertaş

Çevreden ne sözler duydum
Senin o masum aleyhine
Dost bildiklerin diye de
Acı çeke çeke sustum

Sen masum kokulu bir çiçeksin
Herkes dalından koparıp
Atmak isterken seni
Bir ben içinde ritimleşen ailenim

Duman tüter bacadan
Kömür evi, aileyi zehirliyor
Sana daha nasıl anlatayım,
Senin yangınına vurgunluğumu

Ben seni uzaktan koruyan dikenlerim
Ne bu bana darbeli ihanetlerin
Yeşerme dediğim toparaklara
Ne bu zaaflı filizlenmelerin

Sen duyulan geçmiş zamanımsın
Tırnağının kirine zarar gelsin
Beynimde ki her hücre sorgulansın
Sırf temiz, masum gülüşlerin için