İyiliği, güzelliği,
Çiçek çiçek derer annem.
Sevgisiyle yoğurarak,
Yüreğime sarar annem.
O dört mevsim solmaz çiçek…
Yüzyıllardır çağırdın,
Doğruya iyiliğe.
“Gel! ” dedin ötelerden,
Hoşgörüye, sevgiye.
Çağrını duydu herkes,
Her akşam sofrada beraber olur,
Akşam yemeğini birlikte yeriz.
Ve sonra açarak ellerimizi,
“Çok şükür Ya Rabb’i! ”
“Çok şükür! ” deriz.
Ömür geçer, bahar gider, güz gelir.
Bir dert biter, arkasından düz gelir.
Anlamazsa davul zurna elbet az,
“Anlayana sivrisinek saz gelir.”
Gül yüzlüm, güzel yavrum,
Gülen yüzün solmasın!
Tebessüm gül yüzünden,
Yavrum, eksik olmasın!
Dedeciğim bize gel!
Seni çok özlüyorum.
Her Pazar, sabah, erken,
Yolunu gözlüyorum.
Dedeciğim bize gel!
Küçücük gagası var
Sevinir kanat çırpar
Her gün öter cik cik cik
Güzel kuşum minicik
Nasıl da güzel sesi
Evimizin neşesi
Yıldızlar kaldırın götürün beni,
Orada saadet, sevinç, huzur var.
Işık ışık salkım salkım dökülen,
Ruhları yıkayan, sönmeyen nur var.
Oranın hasreti beni yakarken,
Sevginin gülüdür çocuklarımız
Evin bülbülüdür çocuklarımız
Kundaktan ölüme, açılan, solan,
Gülen sümbülüdür çocuklarımız.
Bahar türküsüdür söylediğimiz
Sıcak gönüllerin yanık sesinden
Yunuslayın yankılanan sesimiz
Canlanır baharın ak nefesinden
Bu sonsuz, duqduru bahar yükünü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!