İşte bu, küf tutmuş şerefimin, pekte parlak yansımayan aynası.
Yaz tutmuş teninin sıcaklığında açan, yasemin kokulu bahara.
Avazımında artık çıkmadığı kadar, yağmurum kalemimin sesine.
Ölümsüz bir iskemlede oturan, yaşlı bir ayazım.
Çivi bile çakmazım artık, süzülen kuş tüyüne.
Selamsız bir yokuşum,
Alaturka bir maviye soyunmuş, griyim.
Eğer kral olsaydım.! Çiğneyerek tahtımı
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin
Devamını Oku
Memleketin halkını dizlerine sererdim.
O kuvvetli hükmümle bütün tacı tahtımı
Bir tek bakışın için sana feda ederdim.
Eğer Allah olsaydım.! O heybetli, o derin




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta