Sözün bittiği yerdeyim
Önüm arkam toz duman içinde
Yeşil ışık görünmüyor ufukta
Sazın telleri inliyor içimde
Bu zaman zaman esen bir fırtına değil
Kalbim kördüğüm, dumanlı başım
Gam gerçek dostum, keder arkadaşım
Gözüm sel pınarı, kanlı gözyaşım
Bir sevda masalı olmuş yoldaşım.
Hasretım tükenmez, çekilmez acım
Uyma el sözüne, hasetlik düşman
Delme şu kalbimi, zaten perişan
Sor beni sarafa, tertemiz vicdan
Saçının teline kurban olsun can.
Suratım hep asık, gülmez yüzlerim
Gaflet kuyusu içinde ümmetine
İslâm Güneşi’nin ışığı çok uzak
Kör bakan gözlere, söylemez dillere
Kur'an-ı Kerîm hidayeti bir şafak.
Dünya hayatına esir düşene
Bir melektin gözümde şeytan oldun
Bir anlık heveslere teslim oldun
Herkesten fazlasıyla beni vurdun
Canın sağ olsun, canım arkadaşım!
Bencilliğin ağlarına takıldın
Aşka yürek gerek demişler
Sevmek herkesin harcı değil
Seveni hep deli bilmişler
Oysa her deli aşık değil.
Her şeyin bir bedeli vardır
Gözlerinin rengi soluk, açılmaz
Bir ışık görürsün sönük, ısıtmaz
Bir ülkü uğruna ömür adanmaz
Ne garip insansın, hiç yüzün gülmez.
Sahte tebrikler egonu okşamaz
Bu gece aklıma gözlerin düştü
Işığında boğuldum, büyülendim.
Bakışının manası degişmedi
Bulmacaya dönüştün, çözemedim.
Bu gece aklıma nefesin düştü
Anlatsam, gözümün kanlı yaşını
Kor ateş içinde kıvrılışını
Kalbime damla damla akışını
Acep anlar mısın, ey sevgili yâr?!
Anlatsam, sevdamın ağlayışını
Sen yoksun, anılar bende ağlıyor
Kalbim yas tutmuş karalar bağlıyor
Aşk hançeri saplanmış parçalıyor
Kanayan yaralar açmış acıyor
Uykum kaçmış emeller yapışıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!