Bu denli hızlı kaçışın kimdendir
Benden uzak olan yerin nerdedir
Beni sevmediğin doğru değildir
Ne yazık ki çok geç anlayacaksın
Büyük aşklar mucize eseridir
Yeter artık bitsin bütün kavgalar
İnsanlar birbirini hiç kırmasın
Dil yarası acı yetmez ilaçlar
Ağızlar kapansın, hiç konuşmasın
Yeter artık bitsin çirkin yalanlar
Her gecenin ardından güneş çıkar
Kara kış güzel bahara yol açar
Yağmurlar toprağa bereket saçar
Bu da gelir geçer, dayan yüreğim!
Gözyaşı bir nimet, gülmekse ödül
Yine dolaştım serseriler gibi
Sokaklar sensiz bitip tükenmedi
Her anıya bir efsane adadım
Her anda ölümsüzlüğü yaşadım
Parkları gezdim beraberiz gibi
Kır kalbimi paramparça, acıma
Ben toplarım gene kırıklarımı
En ağır darbeyi indir sırtıma
Ben atarım gene vurgunlarımı.
Deli fırtına gibi çık karşıma
Ah annem,
Bu mektupla seni üzmek istemezdim
Ama içimi dökmeyi çok özledim
Benim tek sırdaşım kalemim; sen de bilirsin
Eğer canını sıktıysam, çok özür dilerim!
Hayata bakışımı değiştirdin
Dünyaya yeniden gelmiş gibiyim
Durmadan pozitif enerji verdin
Yorgunluğumu gidermiş gibiyim.
Akan gözyaşımı aşkınla sildin
Yine beni bırakıp gidiyorsun
Ardına bir an bile bakmıyorsun
Çaresiz gönlümü kim avutacak
Meçhulün elinden kim kurtaracak?
Uykusuz bir geceyi imzalıyorsun
Ben insanları öyle seviyorum
Öyle cana yakın hissediyorum
Nice alçak insanı kutluyorum
Melek düzeyine çıkarıyorum.
Ben insanlara hep güveniyorum
Kaç kez yanıldım, aşka kurban oldum
İki yüzlü sahtekara kul oldum
Paramparça kırıldım, çöplük oldum
Kızgın çöllere kül gibi savruldum.
Kaç kez vuruldum, ala ceylan oldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!