Resmine Baktıkça Şiiri - Halil Gülşen

Bilmem anlar mısın bugünlerde,
İçimde hasretten öte bir hasret var.
Gitmez hayali gözlerimden,
Yaş olur akar avuçlarıma;
Bırakmaz yakamı şu hatıralar.

Oysa yıllar önce aldı başını,
Kayboldu mazinin karanlığında
Gitti ki; ardına bakmadan gitti
Küçüktü aşkının izi kalbimde,
Büyüdü, büyüdü Kafdağı kadar!

Ama ortada bir hadise vardı,
Ben gerçekte, o hayalde yaşardı.
Anlamazdı bazı günler halimden,
O yüzden anlaşamıyorduk onunla,
İsyan ediyordu eski sevdalar…

Nostaljik bir şarkı söylercesine,
Bir tebessüm beliriyor yüzünde.
Sanki dile gelip konuşuyor o cansız hayal,
Yer yerinden oynuyor bir anda,
Gerçekten kalkıyor ayağa, tutuyor ellerimi,
Hissediyorum nefesini!
Yıkılıp korkusundan engin kalıyor dağlar
Eyvaaah! Yarım kalıyor bu neşeli rüyalar.
Uyandım, yaşarken ölürcesine,
Resmine baktıkça içim kan ağlar!