Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Şimdi, senden çok uzak bir şehirde
Seni seyrediyorum, bir albüm yaprağında
Bu karanlık yoktu, bir zaman sen vardın
Yaşamak, cömertçe sunduğun bir ışıktı...
O güzel insanlar, anılarını da alıp gittiler.. Geriye sadece koca bir toz bulutu ve kalplerde g/iz bırakarak...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta