Haziran akşamında
Penceremin camına vuran yağmur damlası
Sanki bana haykırıyorsun.
Bilmem, yalnızlığımı nereden biliyorsun?
Gelip geceme giriyor…
Küçücük bir damlayken
Birlikte güldük,
Güneşler açtırdık.
Birlikte ağladık
Yağmurlar yağdırdık
Nasıl yok ettiler, güneşin parlaklığını
Ne olursa olsun, yaparsan işimi
Dostumsun,
Seni de çok severim!
Geçmişte kalır yaptığın
Karşılıksız binlerce iyilik
Ben bugüne bakarım
Yeniden döndün bahçeme,
Her bir dalın salkım saçak
Her çiçekte farklı çığlık
Benim düşlerimde
Senin renklerinde
Dağlarında
Açar yediveren gülleri
Alıyla, beyazıyla…
Ovalarında,
Ozanların çalar, söyler türkülerini
Penceremden bakınca martılar görürüm
Denizle aşk yaşarlar
Bulutlar görürüm
Rüzgârlarla yarışırlar
Penceremden bakınca bir çocuk görürüm;
Neredesiniz?
Elinde kalem, yüreğinde sevgi
Dilinde söylenecek sözü olanlar
Yazanlar... çizenler...
Sazınını telinde hüznün ve sevincin titreşimi
Tüm ozanlar...
Acı veriyor yokluğun,
Ayrılıp gittiğin andan beri.
Acı veriyor bakışların,
Bakışlarını düşlediğim andan beri.
Kızamıyorum ne sana,
Ne de bir başkasına.
Terk etti bütün limanları,
Sevda yüklediğimiz gemiler.
Deniz azgın,
Deniz dalgalı;
San ki yüreğim.
Yazgıların köhneliğiyle
Tanışmışlık, daha yaşamın baharında.
İstemese de gül... Konabilir
Acımasız bir saksağan, dalına
Gülün dalı kopmuş kaçımızın umurunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!