Tutkunun haline calan
Cirada disa vurulmus koralaz ceyizi
Nerden nasip oldugunu sormaya uyanmis merakin düsmüs izinden
Hayat gelincige kurmus yine saatini saat yine gökkusagi rengi bahar
Göklere asilip kalan kül benzi bulutun gül hatridir belki
Bostaniyla bagiyla kanatlanmis fermana benimsin dedigim
Ay dolusu geceden gündüz agrisi vakti tan yelleriyle süsleyip donatan
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta