Rengim Bozulsun Yağmur Akşamında

Bir sokak yağmurunu doyasıya yaşıyoruz
Kapkaradan daha kara bulutlar geziyor ağzımda
Safahat okumaları yapıyorum sana
Çok değil içime bulutları okudun
Bir zamanlar pamuk beyazlığındaydı
Şimdilerde uzayıp gidiyor ağzımda o söylenemez cüpcümleler
Nazdı belki de yeri gelirdi niyazdı...

Sırnaşık suntalarımı kopardım bir yağmur akşamı
Paslanacak korkusu değil
Renk değiştirerecek korkusu değil
Âdem korkusu değil
Büyüdüm korkusu değil
Yemin ediyorum hiçbir şeyin korkusu değil
Seni içtiğim yağmurlu geceler kadardı o kadar

Şehvetim bir kemer tokasından ibaret olmasın
Her şey seni içmek yağmursuz bir akşamda
Rengimi bozma benim !
Bembeyazdan daha ipeğim bu gece

Sonraları korkularımlarım arındım
Fakat,,,
Dünyayı gezecek hâlim yoktu
Önüme koysalar depremlerle kıtaları filan
Dizimde romatizma
Elimde etik Agopizma
Tanrıya şathiye
Son şükür misali
Hiçbir şeyleri yapacak utkum yoktu
Şimdi yağmursuz hangi kuruluk konuşacak benimle?
Söyle...
Direnesim vardı,,,

Şafağımın kıymeti uçkurlara yem mi olacaktı ?
Kuşlarımız aynaları mı gagalayacaktı ?

Bizi görmeyelim diye
Aynaları mı parçalayacaktı?

Ah sokak yağmurları ah !
Silahımızı mı boşaltacaktın?
Sen de mi duygusuz olacaktın bu akşam?

Utkular biriktirdim bir nefesle üç sırat arasında
Sıratlar biriktirdim üç yağmur bir de kuruluk arasında
Yağmurlar biriktirdim üç sıratlar bir de ateşle onun arasında
Üç sıratlar biriktirdim utkularımın kıymetini anlayan yârin yarasında

Kuruşluk kıymetlerimi bir de vurgun sularımı,
Bildirsin sana ...
Kahve ceketler yanımdaki mertler bir de komutanlar söylesin sana
Cihanda gül olduğumu kaç bülbül öldürdüğümü...
Söylesinler
Söylesinler de
Hatıranı öldureyim biriktirdigim üç sıratta,,,