Regindot Göğ Şiiri - Ali Özmen

Sigara dumanında,
Senin gibi kanser yapıcı maddeler bulunur, bilirim.
Zamanın büküldüğüne dair konuşulanlar aklımda
Ona karşı koyan senin muğlâk tavrın
Sana karşı koyamayan ben
Kazıdıkça, ilmini bilmediğim yarayı
Senin o gülüşüne çıkıyor yerçekimi
Tuhaf; ilk noktasından, son notasına
Bunda bir yanlışlık var, bakışlarında
Nişan alamıyorum.
Gez, gör ve haklı çık sevdanda
Çünkü bu ilk kuralı silah tutmanın, kalbinde
Çünkü ateş edecek olsaydın, etmiştin de

Belki de en güzel anı, manzarayı bekliyorsun
Hızlandıkça adımlarım, arşınlanan hüznünde
Sen beni daha da çok seviyorsun
Belki,
İşte bu lanetten bozma eksik günah senin olsun
Olsun da bir gün sarıl bana
Heves ettiğin gibi çıkmayınca rüzgâr
O alay ettiğin çocukluğumuza dön yüzünü
Eksikliğin o malum tiradı yankılansın şehrinde
Sen yine ne yap ne et sevme beni
Çünkü şiir olmak bunu gerektirir bazı dillerde
En sevdiğin sokak olsun çıkmazım
Bilhassa bir şiiri anlayacak olsaydın
Bu o şiir değildi eminim,
Eminim altında yatan manalara yorduğun
Bir güzel söz olacaktı hüznün

Süzülmüş çamurun ekseriyetindeyiz malum
Binalar yükseldikçe yırtılıyor hüzün çuvalı bulutların
Bir maç tertip ediliyor, haksız ofsaytların kargaşasında
Çekmecenin içinde dilsiz barut kokusu
Ne vakit, vaktin paradoksunda kaybolsak
İşte ben burada okumuştum çığlığını,
Havanın erken kararmasından yanaydım hep
Tüm bunlar olup biterken,
Musa tekrar yaracak olsa Kızıldeniz’i
Ellerimizin tam ortasından ve sorsalar sana;
Bu kadar savrulurken yersiz rüzgârlarla
Rahlede hangi kitabı açık unuttun?