Ravza-yı Fuadiye Şiiri - Eymen Erdem Akça

Tayr-ı hümayun-u aşk gönlünde tayrân etsin
Eşk-i bârın saçılsın sadefler seyrân etsin

Sükût-u yâr-ı Kadîm çekse yüz bin hicâbın
Savtının tecellisi uşşâkı hayrân etsin

Kurbun ateş-i sûzan, bu'dun cehennem-misal
İhtirak dü ahvalde şu gönlü virân etsin

Ey sahipler velisi, ey garipler celîsi
Sermedî tebessümün canları canan etsin

Hakikat-i künh-ü Hakk fiil-i aşk-ı mahzdır
O müstesna kurbetin gurbeti vatan etsin

Bîhemta kelâm-ı yâr şol fuad-ı mecrûhu
Mest ü mahmûrluk içre canlara sultan etsin

Pervâne-yi cünûnum, her hâlim cinnet kokar
Semâzen-i Hakk olan meşk ile cevlân etsin

Kalem-i dervişânî çizsem sutûr-u dehri
Âhımın eyvahından baharı hazan etsin

Müştekîyim ânımdan, cinânî saadetten
Gaflet-i cürm ü isyan sekrimi mîzan etsin

Ne meş'um bir devirdir zulmânî çehresiyle
Ufkumu karartıyor... zehrini kurban etsin

Samedânî o kalbler fütûhlara gebedir
Kahhâr-ı Zülcelâl'im şükrümü kervan etsin

Sonsuz ufuklar bana yol olsun perde perde
Ferdâniyet kokulu zamanı giryân etsin

Kesret soluklarıyla boğulan vahdet gülü
Gül-ü gülşen-i tevhid içre seyelan etsin

Dökülsün zulm-u zulmet, bitsin kürbet-i ahzân
Her şey bulsun Herşey'i, iftirâk-ı can etsin