Fotoğraf makinesini otların arasına koyup resmini çektiğim çaydan yürüyorum
Maalesef aynı su yok, sular kurumuş, ağaçlar büyümüş, sıcakta terliyorum
Barajdan akan suların biriktiği gölette yüzdüğümüz yer artık yoktu
Arkadaşımın kardeşinin düşüp sakat kaldığı duvar da yoktu
Gölgeler akşamın büyüsüyle büyürken rüzgâr çok hafif esiyor
Güneş dağların ardına düşmüş artık ben gidiyorum diyor
Boğazda gemiler vardı, beyazlı yeşilli
Gülcemal,adalar,her iki kavak
Bir sen bakardın.........
Bakardın............................
Gözlerin kadar derin ve ıslak
İstanbul a yağmur yağardı.
Devamını Oku
Gülcemal,adalar,her iki kavak
Bir sen bakardın.........
Bakardın............................
Gözlerin kadar derin ve ıslak
İstanbul a yağmur yağardı.
yalan dünya deyip ya onun üzerine atıyor suçu ya kadere ya da dış güçlere.... evet çok güzel bir çalışma. o yılları yeniden yaşatıyor insana kutlarım arkadaşım....
HARİKA YÜREĞİNİZE SAĞLİK
Doğal ve gerçek olana uyummuş yaşamak. Sanallık ve öfke ve de yalanmış mutsuzluğun nedeni. Güzel anlatmışsınız...
Çalışma enfes,anlatım harika,değerli kalemi can'ı gönülden kutluyorum,saygılar.
Olaylar katındaki değişimlerin ortaya konuluşu da nedenleri de gerçekle örtüşüyor.
Zaman akıp gidiyor.Ve insan yine yaşama geçirdikleriyle var.
Nelere 'ramak' kaldığını bilse bile.
Kutluyorum Dost.
Erdemle.
İnsan doğayı önce yok edip, sonra terk ediyor...
Doğası insanı yavaş yavaş yok ediyor ama terk etmiyor...
Kendisiyle başbaşa bırakıyor...
Kaleminize, yüreğinize sağlık sayın Mehmet Çoban..
İnsan geçmişinden, doğasından ders almıyor işte
Onca acının ardından yine kavga peşinde
İtişiyorlar, kakışıyorlar, güya gerçeklik içinde
Ne yazık ki, gün dolacak, yaş gelecek, dönüp bakacaklar geriye
Kandırıldık, kullanıldık, oynandık diyecekler sitemleriyle
Rüzgâr, su, ağaçlar, otlar, çiçekler yaşıyorlar ahenk içinde
İnsansa insanla, doğayla kavgalı, dolanıyor yalanlar peşinde
Hep ramak kalıyor gerçeği yakalamak için nedense
İş işten geçiyor olanla bitenle, fırıldak insan yalan içinde
Sonra yalan dünya diyor, kabahatini atıyor dünyaya
Hâlbuki kendisi yalanlarıyla yaşıyor, dünya gerçek doğasıyla
Yüreğine kalemine sağlık üstadım saygılar...
doğadan götürdüklerini kişiliklerin sert yapısından da götürdü zaman.
kutlarım
namık cem
çok gzel bir anlatım tebrik ederi... saygılarımla...
Gölgeler akşamın büyüsüyle büyürken rüzgâr çok hafif esiyor
Güneş dağların ardına düşmüş artık ben gidiyorum diyor
Birbirlerini görmek, gözlerini gözlerine değdirmek
İlerisi için hayaller kurarken, beğenilerini sergilemek
İş işten geçiyor olanla bitenle, fırıldak insan yalan içinde
Sonra yalan dünya diyor, kabahatini atıyor dünyaya
ÜSTADIM TEBRİK VE TEŞEKKÜRLER
BU TEŞBİHLERİ SEVİYORUM
VAR OLUNUZ.. SELAM VE DUA
DUALARINIZI BEKLERİZ..
Bedri Tahir Adaklı
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta