Ramak Şiiri - Yorumlar

Mehmet Çoban
1967

ŞİİR


13

TAKİPÇİ

Fotoğraf makinesini otların arasına koyup resmini çektiğim çaydan yürüyorum
Maalesef aynı su yok, sular kurumuş, ağaçlar büyümüş, sıcakta terliyorum
Barajdan akan suların biriktiği gölette yüzdüğümüz yer artık yoktu
Arkadaşımın kardeşinin düşüp sakat kaldığı duvar da yoktu
Gölgeler akşamın büyüsüyle büyürken rüzgâr çok hafif esiyor
Güneş dağların ardına düşmüş artık ben gidiyorum diyor

Tamamını Oku
  • Adem Uysal
    Adem Uysal 31.07.2011 - 11:46

    yalan dünya deyip ya onun üzerine atıyor suçu ya kadere ya da dış güçlere.... evet çok güzel bir çalışma. o yılları yeniden yaşatıyor insana kutlarım arkadaşım....

    Cevap Yaz
  • Muhiddin Ateş
    Muhiddin Ateş 30.07.2011 - 01:19

    HARİKA YÜREĞİNİZE SAĞLİK

    Cevap Yaz
  • Hayri Sarı
    Hayri Sarı 29.07.2011 - 14:39

    Doğal ve gerçek olana uyummuş yaşamak. Sanallık ve öfke ve de yalanmış mutsuzluğun nedeni. Güzel anlatmışsınız...

    Cevap Yaz
  • Berkay Kur
    Berkay Kur 28.07.2011 - 23:06

    Çalışma enfes,anlatım harika,değerli kalemi can'ı gönülden kutluyorum,saygılar.

    Cevap Yaz
  • Necdet Arslan
    Necdet Arslan 28.07.2011 - 19:40



    Olaylar katındaki değişimlerin ortaya konuluşu da nedenleri de gerçekle örtüşüyor.
    Zaman akıp gidiyor.Ve insan yine yaşama geçirdikleriyle var.

    Nelere 'ramak' kaldığını bilse bile.

    Kutluyorum Dost.
    Erdemle.

    Cevap Yaz
  • Cevat Çeştepe
    Cevat Çeştepe 27.07.2011 - 11:01

    İnsan doğayı önce yok edip, sonra terk ediyor...
    Doğası insanı yavaş yavaş yok ediyor ama terk etmiyor...
    Kendisiyle başbaşa bırakıyor...

    Kaleminize, yüreğinize sağlık sayın Mehmet Çoban..

    Cevap Yaz
  • Özcan Akkuş
    Özcan Akkuş 27.07.2011 - 09:48

    İnsan geçmişinden, doğasından ders almıyor işte
    Onca acının ardından yine kavga peşinde
    İtişiyorlar, kakışıyorlar, güya gerçeklik içinde
    Ne yazık ki, gün dolacak, yaş gelecek, dönüp bakacaklar geriye
    Kandırıldık, kullanıldık, oynandık diyecekler sitemleriyle

    Rüzgâr, su, ağaçlar, otlar, çiçekler yaşıyorlar ahenk içinde
    İnsansa insanla, doğayla kavgalı, dolanıyor yalanlar peşinde

    Hep ramak kalıyor gerçeği yakalamak için nedense
    İş işten geçiyor olanla bitenle, fırıldak insan yalan içinde
    Sonra yalan dünya diyor, kabahatini atıyor dünyaya
    Hâlbuki kendisi yalanlarıyla yaşıyor, dünya gerçek doğasıyla


    Yüreğine kalemine sağlık üstadım saygılar...

    Cevap Yaz
  • Namık Cem
    Namık Cem 27.07.2011 - 08:41

    doğadan götürdüklerini kişiliklerin sert yapısından da götürdü zaman.
    kutlarım
    namık cem

    Cevap Yaz
  • Rahman Fidan
    Rahman Fidan 27.07.2011 - 08:20

    çok gzel bir anlatım tebrik ederi... saygılarımla...

    Cevap Yaz
  • Bedri Tahir Adaklı
    Bedri Tahir Adaklı 27.07.2011 - 05:53

    Gölgeler akşamın büyüsüyle büyürken rüzgâr çok hafif esiyor
    Güneş dağların ardına düşmüş artık ben gidiyorum diyor

    Birbirlerini görmek, gözlerini gözlerine değdirmek
    İlerisi için hayaller kurarken, beğenilerini sergilemek

    İş işten geçiyor olanla bitenle, fırıldak insan yalan içinde
    Sonra yalan dünya diyor, kabahatini atıyor dünyaya

    ÜSTADIM TEBRİK VE TEŞEKKÜRLER
    BU TEŞBİHLERİ SEVİYORUM
    VAR OLUNUZ.. SELAM VE DUA
    DUALARINIZI BEKLERİZ..

    Bedri Tahir Adaklı

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta