Rakik
her an kıyametler içinde devinir dünya gören görür görmeyen kör
kaç insan ölüyordu..kaç göç yollarda gözyaşı..o an..
kaç kuşun yuvasını savurdu fırtına..bir yerlerde kılınçlar kırılıyorda savaşmaktan..bütün efendiler yalancı cennetlerinde daltaşak dolaşırken
o an..çiçekler çılgınca çatlatıyordu kozalarını..delicesine sağanak dövüyordu göğsünü ayrılıkların
telgraf direkleri işgal orduları gibi yürüyordu..sokak lambaları ayyaş
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta