Rahmetin İzinde Şiiri - Atilla Kurt 3

Bir ışık düştü karanlık ufka,
Kâinat büründü o kutlu nura,
Hira’dan yankılanır İlâhî seda,
“Oku” dedi melek, ölü ruhlara.

Gül kokar adın, her nefeste hayat,
Zamana mühürsün, ezele şehadet,
Kudret bir cevherdi senin bakışında,
Sözlerin rahmet, kalbin bir kanat.

Yetim bir çocuktu, aleme şefkat,
Hükmünde adalet, sözünde hikmet,
Taşırdı yüreği hep garip mazlumları,
Sen oldun insanlığın en temiz yanı.

Taşlar dile geldi Taif yollarında,
Yaraları sardı gökyüzü kanında,
Dağlar bile eğildi Muhammed adına,
Sen ki şefkatle yazıldın çağlara.

Gözlerin semanın sonsuz derini,
Sözlerin susuz yüreklerin nehiri,
Her harfinde sır dolu ilâhî nefesi,
Sen ki Cebrail’in hasret dindiren sesi

Adını anınca titrer âlemlerin özü,
Sana dokunan toprak, cennetin yüzü,
Salât ve selâm her daim seninle,
Ey Sevgili, nurunla aydınlanır gece.