İşe yaramaz bir eşya misali rafa kaldırdım kendimi
değersiz sabahların aydınlığında
ve tam da kuşluk vaktinde.
Aldım karanlığımı ruhumdan avuç avuç
çaldım sabahlarımın suratına suratına.
Umurumda bile olmadı,
kopacakmış, ya da kopmayacaktış
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
