Radiye Diri Şiirleri - Şair Radiye Diri

Koparma gülü bırak dalında kalsın

Gül dalında ne de güzel kokar…


Ne kadar nazlıdır.

Gül kurusu topluyorum

Gün batımın da…

Ne gül kokusu kalır ,ne bülbül

Gözlerimde meneviş ol be gülüm…

Göz bebeğimde kal düşme be gülüm.

Kirpiklerimi demir parmaklık eyledim,

Sen gurbet oldun bana…

Ben sana sıla-i rahim için düştüm yollara.

Utanır anlatmaya, dilim varmaz…

GÜZ YANGISI

Yine uzaklara daldım
Ufukta takılı kaldım
Seni hep seni düşünüyorum
Bu şehir mi bu dünya mı

HABERSİZ GİDİŞİN

Öyle bir gidiş gittin ki
Habersiz.
Sararıp solan
Yere düşen her yaprak

HABİBİM
Bir buruk sevdaydı adın diller de habibim...
Sen benim hastalığım,marazım
Ol tabib-im...

Bülbül-ü Şeydam !

HAFIZ

Ölümle yaşam kıyısındayım
Ram uykusundayım
uyandırma beni hafız uyandırma
Olsada bir ömür heba

Şiir demek;

Suslara söz olmak,

Gözü âmâ olana göz,

HAMÜŞAN YÜREĞİN

Çayı çok seversin bilirim
Bir de sigarayı
Gecenin loş yorgun karanlığında gözlerini kapatıp hayal etmeyi
Yağmuru durdurursun