bazen ümitle bir kuşa bakar insan
sanki o da kuş gibi uçacak
gökyüzünde dolaştığını
görürsün
bazen bir ağacın altında otururken
küçük bir ot yaprakları dalları arasında
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu güzel şiire antoloji ve ilk tam puan benden saygılarımla güzel dost
teşekkür ediyorum arap kardeşim şeref veriniz sayfama
çalışman bütünüyle çok güzel
bir nevi nefisle hesaplaşma olarak okudum
ve
şu kısmı çok hoşuma gitti
...
bazen damlalardan birikmiş su gölünde
yüzen karıncanın yerinde
kendini okyanusun derinliğinde
boğularak görürsün
bin türlü hali vermiş var eden yarattığı her şeye
insanı onlardan ayıran ise aklı ve vicdanıdır
ki
sürekli arayış içinde
yada içinde bulunduğu ortamı ve kendisin bu alemdeki yerini düşünmektedir...
sorgulamayan ve sormayanlar için hiç bir şey önemi yoktur
dünya yansa umurunda olmaz
yada hiç bir şeyi dert etmez
işte bu tip varlıklar insanın yaratılış fıtratına ne kadar uygundur bilinmez
bütün varlıkların ve nebatatın bir yaratılış amacı varken
düşünmeyen
sormayan
sorgulamayan amaçsız üst perdeden konuşan
sanki diğer alemde ve bu alemde bir şeyleri garatilemiş gibi davrananlara ne derece insan denir tartışılır...
yani gurban
mevla neylerse güzel eyler
yeter ki şükrün olsun
birazcıkta fikrin olsun
tebrik ediyor
saygılar sunuyorum
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta