Gül bağları durur iken istediğin çalı diken Gönlüne sivayı eken gülmez ebeda Rabbena İstediğin nedir söyle Hakka karşı durma böyle İstenirsen mevla ile solman ebeda Rabbena Aşık olan sözün durur Sadık olan özü sürur Yanık olan gözüdür nur akar ebeda Rabbena Ya Rabbena hayır senden lütfunu alma acizden Sultanı Hatemi veli ilen güldür ebeda Rabbena. Gülmek Hakkın ihsanıdır Feyzi ilâhî deryasıdır Hiçlik yokluk kaynağıdır Lütfet ebeda Rabbena. Dostun O'dur Nurun O'dur katında sıdk ile durur Himmeti âli ile pürnur eyle ebeda Rabbena
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta