Qığılcım Şiiri - Sevinc Arzulu

QIĞILCIM

Üstümə tökülən qığılcımınla,
Bilmirəm heç nədir fikrin, niyyətin.
Yarıb da qəlbimi qəm qılıncınla,
Allaha bağlımı zikrin, niyyətin.

Həsrətin qapımı döydü qəfildən,
Sevdalı könlümdə lal külək əsdi.
Nələr əsirgəyim mən bu səfildən,
Ağrıyıb sıxılma,ay ürək, bəsdir.

Qızaran üfüqə dikilən gözlər,
Nə vaxtsa yorulub sıxılacaqdır.
Lazımsız zamanda deyilən sözlər,
Elə öz-özündən yıxılacaqdır.

Yenə də əvvəlki səliqə-səhman,
Üstünə zərrəcə toz belə qonmaz.
Işini astaca görəcək zaman,
Soyuq baxışlardan üşüməz, donmaz.

Dünyanın qəribə əyyamı gəlib,
Bir az utancağıq, bir az da çılğın.
Deyən son görüşə ,eh, hamı gəlib,
Bir az sərt baxarıq, bir az da dalğın.
29.04.2018