Yalnızlığın çemberinde bileniyor geçmiş,
Tıpkı akrep öfkesi, zamansız zehir.
Yol alırken susmuş düşler ardınsıra,
İkiye bölünmüş kalbinde pusula.
Hiç olmadık bir anda;
Aymazlığın duldasında, adımlar gizlenmiş voltalarda,
Sabırsızlık sokuluyor Arnavut kaldırımlarında tek tek.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta