Puslu bir kış
Ve puslu bir günün ortasına oturmuş bir çocuk...
Buğulu gülüşlerinden dağılan hüzün sarmalıyor havayı.
Ayaklarının çıplaklığına dokunan ayaz,
Yüreğinden gözlerine vuran bir sitem yangınına dönüyor.
Parmak aralarında soğuğun yapıştırdığı acının kurumuş kirleri,
Yanaklarında üşümüş bir allık.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta