Psişik Şiir Şiiri - Güray Barın

Zihnim mutlak değer içinde bile negatif çıkabilir
Yaşadıklarımın tutarsızlığı içinde kaybolup giderim
Bir yerde duramam çünkü acılar üstümde birikir
Şimdi kaçıyorum her şeyden ve herkesten, yoksa biterim

Antidepresanlarla olan yol arkadaşlığım devam ediyor
Yorgunum senden yana ama rüyalarda yanındayım
Sanki ben duruyorum ve herkes yanımdan geçip gidiyor
Hayat yolcuğunun henüz başında ve başın sonundayım

Gecelerim sigara, alkol ve uykusuzluk içinde bitiyor
Gündüzlerim uyku, uykusuzluk ve mutsuzluk içinde
Ben neyin içindeyim ve sen benim içimde nerdesin
Kimseye anlatamıyorum ve kimse de anlamıyor…

Bir yokuşu koşar gibi nefes nefese kalkıyorum uykumdan
Soluğum ciğerimi yakıyor, belki parçalıyor bazen
İlk işim bir sigara yakmak oluyor sonra işemek
Küllükleri boşaltmadan seni düşünmeye başlıyorum

Sonra bir denize dalar gibi derin düşüncelere dalıyorum
Dipte bir yerlerde yüzüne rastlıyorum sanki, evet yüzüne
Gülümsüyorsun bana, ağlıyorum ama anlaşılmıyor
Zaten sana söylediğim hiçbir şey anlaşılmıyor

Çok zaman sonra bir gün karşılaşsak seninle
Oracıkta küllerimizden yeniden doğar mıyız?
Yoksa her şey tamamen uçup gitti mi ilk rüzgarda?
Ben hala seni düşünerek yazıyorum, aklım o akşamda…